De begeleiders en naaste verwanten kennen de persoon met een verstandelijke beperking het best. Zij zijn dan ook het uitgangspunt bij het zoeken naar een oplossing.

Door gesprekken te voeren met alle betrokkenen, indien mogelijk ook een gesprek met de persoon met een verstandelijke beperking, vorm ik me een beeld van het functioneren, de mogelijkheden en moeilijkheden van een persoon.

Tevens geeft een gesprek over alles wat de omgeving zelf al heeft geprobeerd een goed beeld van de aspecten die wel en niet hebben geholpen. Ouders of verwanten worden hierbij, indien mogelijk, betrokken. Deze gegevens worden gecombineerd met kennis over de psychologie van mensen met een verstandelijke beperking en kennis over de functie van gedrag.

Dit levert een advies op waarmee de betrokkenen in de dagelijkse praktijk aan het werk kunnen. Na een afgesproken periode is er een vervolg gesprek. Dan wordt besproken wat wel en niet werkt en wat de redenen daarvoor zouden kunnen zijn. Indien nodig wordt er nogmaals een afspraak gemaakt om te volgen, een vinger aan de pols te houden en vervolgadviezen te kunnen geven.

Als Regina niet een afdoende advies kan geven, wordt samen gezocht naar iemand die dat wel kan.